ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ: Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΥΠΟΨΙΝ ΟΤΙ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΘΕΣΜΙΚΟ-ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.
Θεσμική κατοχύρωση του ελαιολάδου ως εθνικό προϊόν γιατί μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο στα λόγια.
Θεσμική διαφοροποίηση στην τιμή των πιστοποιημένων ελαιολάδων (ολοκληρωμένη διαχείριση, Π.Ο.Π, Π.Γ.Ε, βιολογικά) σε σχέση με τα συμβατικά ελαιόλαδα ως ποσοστό επί της εκατό της τρέχουσας τιμής του ελαιολάδου. π.χ. έστω ότι η τιμή του συμβατικού ελαιολάδου 2,00 ευρώ/κιλό η τιμή του πιστοποιημένου(ολοκληρωμένη διαχείριση, Π.Ο.Π, Π.Γ.Ε) να είναι +7-10% επιπλέων και για τα βιολογικά +25-35% επιπλέων.
Άμεσα να ξεκαθαρίσει η πολιτική για την ειδική ενίσχυση του ελαιολάδου ( πρώην ποιοτικό παρακράτημα) για την ελαιοκομική σεζόν 2013-2014.
Απλούστευση της γραφειοκρατικής διαδικασίας και μείωση του κόστους για την πιστοποίηση των παραγωγών π.χ. μείωση του Φ.Π.Α πιστοποίησης από το 23% στο 13%.
Εντατικοποίηση των ελέγχων για τα πιστοποιημένα προϊόντα στα ράφια των super market και όχι μόνο. Πιστοποιημένα προϊόντα χωρίς έλεγχο του προϊόντος που φτάνει στον καταναλωτή ουσιαστικά δεν μπορούν να υπάρχουν
Ο ορισμός μιας ή δυο πυλών εισόδου εισαγόμενου ελαιολάδου σε όλη την χώρα είτε από ευρωπαϊκές είτε από άλλες χώρες. Ενημέρωση των περιφερειακών ενοτήτων , συνδικαλιστικών ενώσεων και κοινοποίηση στα τοπικά Μ.Μ.Ε για τον ακριβή τόπο προορισμού του εισαγόμενου ελαιολάδου.
Η φετινή χρονιά απέδειξε περίτρανα ότι ο περιβόητος νόμος της προσφοράς και της ζήτησης για τον καθορισμό της τιμής του ελαιολάδου δεν ισχύει τουλάχιστον για την Ελλάδα. Η αγορά του ελαιολάδου σαφώς και ποδιγετειται απο τα καρτέλ.(πότε ξαναείδαμε 3,00 ευρώ στην Ισπανία το κιλό και 2,50 ευρώ στην Κρήτη). Υπό αυτές τις συνθήκες το μέτρο της ιδιωτικής αποθεματοποίησης το οποίο στηρίζεται στον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης αυτοακυρωνεται, εκτός αυτού πρέπει να τονίσουμε ότι και στην πράξη απέτυχε παταγωδώς. Πρέπει να αναζητηθούν άλλοι τρόποι προστασίας της κατώτερης τιμής του ελαιολάδου.
Η ομάδα εκτιμά ότι τα όρια οξύτητας για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και το παρθένο δεν πρέπει να αλλάξουν. Τυχόν μεταβολή τους προς τα κάτω ενώ δεν θα ωφελήσει όσους παράγουν λάδι 0,3-0,4 γραμμών από την άλλη θα βλάψει όσους παράγουν λάδι μεγαλύτερης οξύτητας. Οπότε μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει για το εισόδημα του παραγωγού.
Θεσμική αναγνώριση των ομάδων παραγωγών στο ελαιόλαδο εφόσον συγκεντρώνουν 800 παραγωγούς και πάνω με πολιτική και οικονομική στήριξη(μέχρι τώρα ισχύει πως για την δημιουργία ομάδας ελαιοπαραγωγών πρέπει να συγκεντρώνονται οι μισοί παραγωγοί ενός νομού!!! ή να συγκεντρώνεται η μισή παραγωγή ελαιολάδου στο νομό!!!!).
Η ομάδα εκφράζει την απόλυτη αντίθεση της με τα σενάρια τα οποία φαίνεται να εξισώνεται με την νέα ΚΑΠ, η επιδότηση μεταξύ ενός στρέμματος ελιάς και ενός στρέμματος σκληρού σίτου ή βάμβακος. η πρόταση της ομάδας είναι να χωριστεί η χώρα σε περιφέρειες ανάλογα την καλλιέργεια και η επιδότηση στο στρέμμα ανά καλλιέργεια να εξαρτάται από τις Μ.Α.Ε.(μονάδες ανθρώπινης εργασίας)
1 ΜΑΕ = 1750 ώρες εργασίας
παραδείγματος χάρη στην ελαιοποιησιμη ελιά 1 ΜΑΕ αντιστοιχεί σε 39,7 στρέμματα ελιάς ενώ στο σκληρό σίτο 875 στρέμματα και στο βαμβάκι 97,2 στρέμματα .άρα η αναλογία της επιδότησης ανά στρέμμα θα πρέπει να ακολουθει την αναλογία των ΜΑΕ η οποία είναι: Σιτάρι 1, βαμβάκι 9, ελιά ελαιοποιησημη 22.
Παρά του ότι η ομάδα δεν είναι συνδικαλιστικό όργανο δεν μπορεί να μην πάρει θέση σε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως η φορολόγηση των αγροτεμαχίων και εκφράζει την αντίθεση της κατηγορηματικά. Δεν είναι δυνατόν οι αγρότες να υπόκεινται σε διπλή φορολόγηση. δηλαδή να φορολογείται το αγροτεμάχιο ξεχωριστά και μάλιστα με κριτήρια οικοπέδων και να φορολογείται κατόπιν στο οικονομικό αποτέλεσμα με τα βιβλία εσόδων-εξόδων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΕΡΒΟΛΙΑΝΑΚΗΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΦΟΥΝΤΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝ
